Brauerei Schlenkerla

De Schlenkerla in Bamberg is geen brouwerij, het is een instituut. Iedereen in Bamberg en eigenlijk iedereen die ooit bier heeft gedronken kent de Schlenkerla. En zelfs in de verste uithoeken van Azië vind je meestal wel een paar flesjes van het beruchte gerookte bier op de plank. De Schlenkerla is een cultus en niet zonder reden.

Vloeibare traditie

Schlenkerla werd voor het eerst vermeld in een document onder de naam Eberlein Breu in 1387. Toen al werd er op Oberer Stephansberg gebrouwen en slechts een paar jaar later werd het ook op de Dominikanerstrasse geserveerd. In 1866 nam het eerste lid van de families Graser en Trum de brouwerij over. De Schlenkerla is nog steeds in handen van de familie, Matthias Trum is de eerbiedwaardige telg van een hele reeks Trums en Grasers, allen brouwers uit de Schlenkerla. De ambachtelijke brouwerij brouwt nog steeds op dezelfde manier als vroeger. Dit betekent dat de mout die nodig is voor het brouwen nog steeds wordt gedroogd boven Buchholz-vuren. Vroeger was dit een gangbare praktijk omdat er geen andere manier was om de gekiemde gerst snel en schimmelvrij te drogen. Tegenwoordig gebeurt dit meestal met kolen- en olie-aangedreven warmtewisselaars. De bijzondere, karakteristieke smaak van rookbier ontstaat juist door het gebruik van beukenhoutvuur. Tijdens het ovenproces dringt de rook door tot in de moutkorrels en ontstaat er een heel bijzondere smaak. Schlenkerla is een van de laatste brouwerijen die nog op beukenhout ovent en dat zal waarschijnlijk ook zo blijven. Chef Matthias Trum weet wat zijn bier bijzonder maakt en houdt vast aan de oude recepten en werkwijze.

Schlenkerla – een levenshouding

Om de hype rond Bamberg-rookbier te begrijpen, moet je weten hoe het is in de kroeg van de al lang bestaande brouwerij. Nog voordat je het restaurant binnenstapt, ontmoet je talloze kenners van donker bier. Voor de Schlenkerla staat een menigte mensen die Märzen drinken, ongeacht het weer en op elk moment. Mensen drinken, kletsen en roddelen hier. Zien en gezien worden is belangrijk: de high society van Bamberg bundelt de krachten met toeristen en studenten. We gaan verder op de zogenaamde Schwemme, de binnenplaats van de Schlenkerlas. Ook hier vind je meestal een mensenmenigte. Voor het serveerraam staan mensen in de rij, oude mannen zitten aan tafel met hun biertje en tussendoor staan anderen te kletsen. In de knusse kamers is het rustiger, ook al zorgen de serveersters voor veel pit. Wie hier een frisdrankje bestelt, wordt scheef aangekeken en als er op zondag veel te doen is, dan voel je vooral de Frankische charme van de dames.

De Schlenkerla is gewoon een kunstwerk met een traditionele Frankische smaak.