bonator

Bockbier heeft een eeuwenlange traditie in Zuid-Duitsland. Net op tijd voor het begin van de jaarlijkse vastentijd brouwden de monniken een versterkende drank om het vlees niet op te geven in tijden van ontbering. Onder de Benedictijnse monniken, die ook in het Weißenohe-klooster te vinden waren, was de wijsheid: vloeistoffen verbreken het vasten niet. Deze maas in de wet werd gebruikt om de vastentijd te verzoeten met heerlijke bockbieren.

De bockbieren van de kloosterbrouwerij Weißenohe waren zo heerlijk dat de mannen Gods jaloers waren op andere kloosters. Ze werd beschuldigd van illegale consumptie en er werd een klacht ingediend op het hoogste niveau. De paus werd op de hoogte gebracht. Om de boel te kalmeren en hun goede reputatie te herstellen, stuurden de vrome monniken het hoofd van hun kerk een vat met het beruchte bockbier. In theorie een riskante stap die een abrupt einde zou kunnen maken aan het wereldse genieten van het lekkerste bockbier tijdens de Vasten. Maar de slimme monniken waren (en zijn nog steeds) meesters in hun vak en konden precies inschatten hoe lang hun goede wijn eigenlijk mee zou gaan. Het bockbier kon de lange reis van Beieren naar Rome niet ongeschonden doorstaan, dus de vossen hoefden zich nergens zorgen over te maken. Het plan werkte: een bedorven, zuur en ondrinkbaar bier bereikte de paus en hij had geen andere keuze dan de bijzondere vroomheid en boetedoening te bewonderen van de mannen die dit vreselijke drankje dronken.

Proost voor de monniken die de paus te slim af waren met hun Doppelbock!